Powered By Blogger

Wszystkiego po trochu...

12/15/2013

Piotr Szczepanik ponownie...

Piotr Szczepanik (ur. 14 lutego 1942 w Lublinie) – polski piosenkarz, aktor i gitarzysta. Studiował historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i tam rozpoczął działalność artystyczną w kabarecie „Czart” i teatrze Akademii Medycznej „Dren 59”. Debiutował w 1963 na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie. Znany z takich przebojów jak Żółte Kalendarze (autor tekstu: Jerzy Miller), Kochać, Goniąc kormorany (autorem obu tekstów jest Andrzej Tylczyński), Puste koperty, Zabawa podmiejska, Nigdy więcej i innych. Na przełomie lat 60. i 70. XX w. wraz z B. Łazuką i J. Fedorowiczem prezentował program estradowo-kabaretowy "Popierajmy się". W latach 70. występował solo (przy akompaniamencie gitary) w programach muzyczno-poetyckich oraz z recitalami pieśni i romansów. Śpiewał także utwory A. Nowaka. Działał też jako aktor (zagrał m.in. tytułową rolę w telewizyjnej adaptacji "Chama" E. Orzeszkowej, 1979). Wraz z NSZZ „Solidarność” od 1980 r. przez cały stan wojenny do 1989 r. organizator Festiwalu Piosenki Prawdziwej (1981) oraz koncertów w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej. Po 1990 r. szef Zespołu Współpracy ze Środowiskami Twórczymi w Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy. W 2005 członek Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich, w 2007 oficjalnie poparł Prawo i Sprawiedliwość w wyborach parlamentarnych, a także zasiadł w komitecie honorowego poparcia PiS-u. W 2010 oficjalnie poparł Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich.(Wikipedia)

12/09/2013

Muzyka Teatralna i Telewizyjna - Andrzej Kurylewicz


Edukację muzyczną rozpoczął w 1938 we Lwowie. Kontynuował ją po wojnie w Gliwicach w Instytucie Muzycznym i w Krakowie w Średniej Szkole Muzycznej. Na scenie jazzowej debiutował jeszcze w okresie studiów grając w klubie studenckim Rotunda. W 1954 związał się z zespołem MM 176 (gdzie grali m.in. wibrafonista Feliks Kotarba oraz akordeonista Andrzej Trzaskowski). Spotkanie z Trzaskowskim oraz innymi muzykami krakowskimi (Dudusiem Matuszkiewiczem), a także Komedą wywarło znaczny wpływ na muzyczną percepcję Kurylewicza. Edukację muzyczną rozpoczął w 1938 we Lwowie. Kontynuował ją po wojnie w Gliwicach w Instytucie Muzycznym i w Krakowie w Średniej Szkole Muzycznej. Na scenie jazzowej debiutował jeszcze w okresie studiów grając w klubie studenckim Rotunda. W 1954 związał się z zespołem MM 176 (gdzie grali m.in. wibrafonista Feliks Kotarba oraz akordeonista Andrzej Trzaskowski). Spotkanie z Trzaskowskim oraz innymi muzykami krakowskimi (Dudusiem Matuszkiewiczem), a także Komedą wywarło znaczny wpływ na muzyczną percepcję Kurylewicza. Awangardowa muzyka, jaką proponował Trzaskowski była zaprzeczeniem ulubionego przez Kurylewicza swingu. W 1955 założył więc własny kwintet, który później przekształcił się w Sekstet Organowy Polskiego Radia. Do grupy pozyskał znamienitych ówczesnych muzyków: Z. Gadomskiego, R. Garbienia, St. Drążka Kalwińskiego, L. Lica, J. Mysińskiego. Początkowo zespół nagrywał dla potrzeb radia swingującą muzykę rozrywkową, by powoli ewoluować w kierunku jazzu. Na festiwalu młodzieży i studentów w Warszawie (1955) wystąpili już jako grupa dixielandowa, a rok później, na I Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Sopocie w 1956, jako nowoczesny zespół, grający w składzie J. Bednarczyk - trąbka, Z. Gadomski - trąbka, R. Garbień - kontrabas, A. Kurylewicz - fortepian, L. Lic - klarnet, R. Szumlicz - perkusja, J. Tatarak - saksofon tenorowy oraz śpiewająca Wanda Warska. Zespół K. konkurując z ultranowoczesnym, jak na owe czasy, Sextetem Komedy, wzbudził zainteresowanie. Podkreślano przede wszystkim doskonałą technikę pianisty, uderzenie oraz inwencję harmoniczną. W 1957 na II Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Sopocie A. Kurylewicz grał jednak ponownie w zespole dixielandowym (Hot Club Melomani). W tym samym roku - wzbudzając sensację jako pierwszy muzyk zza „żelaznej kurtyny” - uczestniczył z Orkiestrą SDF w koncercie jazzowym w Stuttgarcie (RFN). W 1959 napisał pierwszą muzykę filmową („Powrót”), której pozostał wierny przez długie lata. Przez trzynaście lat Kurylewicz proponował każdej edycji Jazz Jamboree swój nowy program: w latach 1958-71 występował z różnymi formacjami m.in.: Jazz Believers, Moderniści, własnym trio, kwartetem i kwintetem oraz z Orkiestrą Jazzową Polskiego Radia. Równocześnie (1969-78) prowadził awangardową formację muzyki współczesnej, łączącą wszystkie współczesne trendy muzyczne. W 1971 roku Formacja Muzyki Współczesnej wystąpiła na nobliwym Jazz Jamboree. W 1975 poświęcił się całkowicie pracy kompozytorskiej zajmując się pisaniem muzyki symfonicznej, kameralnej, sakralnej, filmowej, teatralnej, baletowej („Concerto na tematy Jarzębskiego”, „Pięć rozgrzewek”, „Screenplay” - na orkiestrę i taśmę magnetofonową, „Psalm 60,” „Szkic do krajobrazu”, „Te Deum” oraz „Missa Brevis”, „Capriccio a Due”, „Salve regina”, „W Weronie”, „Godzina się zbliża”, „Duet liryczny”, „Blow the Past”, „Witraż w miejscowości N.”, „Kwintet klawesynowy Gabriela”). Skomponował także pieśni do wierszy poetów niemieckiego baroku oraz do poezji J. Kochanowskiego, A. Puszkina, Cz. Miłosza i O. Mandelsztama. W wielu projektach współpracuje z żoną – Wandą Warską.Zmarł 2007. 04. 13.(Onet Muzyka)

12/08/2013

Polskie Targi Estradowe

Polskie Targi Estradowe – impreza kulturalna o charakterze rozrywkowym, istniejąca w Łodzi w latach 1974-1977 (odbyły się cztery edycje). Inicjatorem i organizatorem był Andrzej Rodan.Na deskach kilku łódzkich teatrów (Teatr Młodego Widza, Teatr Muzyczny, Teatr Nowy) występowali aktorzy, wokaliści, zespoły rockowe, kabarety, monodramy itp. Wieczorami natomiast w łódzkiej Hali Sportowej, mieszczącej osiem tysięcy widzów, odbywały się koncerty galowe, rejestrowane przez ogólnopolską telewizję. Na Polskich Targach Estradowych występowali m.in. Ewa Demarczyk, Andrzej Rosiewicz, Stan Borys, Janusz Laskowski. Na targach prezentowano sztuki teatralne, np. Federico Garcia Lorka (Zdzisław Wardejn i Anna Chodakowska), Wieczór trzech króli (Irena Kwiatkowska, Hanna Skarżanka, Teresa Lipowska) oraz kabarety, np. Pod Egidą, Kabaret Autorów „Elita” (Leszek Niedzielski, Jerzy Skoczylas, Jan Kaczmarek), Salon Niezależnych (Jacek Kleyff, Michał Tarkowski, Janusz Weiss).(Wikipedia)
Tyle Wikipedia,dodam,że uczestniczyłem w pierwszej edycji tych Targów w roku 1974,zapamiętałem świetny koncert Karin Stanek z o ile pomnę grupą System.Imprezy oprócz wyżej wymienionych miejsc odbywały sie także w Młodzieżowym i Łódzkim Domu Kultury.

Polskie Targi Estradowe - Łódź '75
Muza SX-1219
Strona 1
1.Dwadzieścia lat a może mniej - Jacek Lech
P.Figiel - J.Kondratowicz
2.Na pierwszy ogień - SBB
J.Skrzek
3.Co to gra - Paweł Kochankiewicz
G.Biały - B.Drozdowski
4.Akropolis adieu - Hellen
Buchn - Büsch
5.Spróbuj sam - Halina Żytkowiak
W.Trzciński - J.Kleyny
6.Z krzyku rodziło się życie - Grupa Dominika
D.Kuta - P.Janczerski
Strona 2
7.Memu miastu na do widzenia - Budka Suflera
R.Lipko - A.Sikorski
8.Kto kupi szczęście - Lucyna Owsińska
A.Żylis - K.Jeżykowska
9.Kochałem panią - Krzysztof Krawczyk
trad - A.S.Puszkin
10.Słoneczne miasto - Happy End
Z.Nowak - R.Czubaczyński
11.Moja Santa Maria - Bractwo Kurkowe 1791
Z.Nowak - P.Janczerski
12.Świat starych filmów - Pro Contra
A.Brzozowski, B.Sołtysik - R.Czubaczyński